9 Οκτωβρίου 2023

Εκείνοι που έσκαψαν ένα τούνελ με κουτάλια είναι της ίδιας σύνθεσης με εκείνους που πήραν την απόφαση για επίθεση από ξηράς, θάλασσας και αέρα. Άτομα που καθοδηγούνται από την πίστη, για να θέσουν έναν μεγαλύτερο σκοπό, όπως φαίνεται σε αυτές τις καθοριστικές ημέρες, και δεν πτοούνται από την αδικία, τη συλλογική ή ατομική τιμωρία.

Εκείνες οι καρδιές πλάστηκαν από έναν πηλό θαυμάτων. Με εκπληκτικούς τρόπους, ξεκίνησαν να φωτίζουν το μονοπάτι της ελευθερίας για αυτή τη γενιά. Σχεδίασαν μια μέθοδο επίθεσης, η οποία επιτεύχθηκε μόνο μέσα από χρόνια προετοιμασίας, υπομονής και ανάληψης του κόστους μιας τέτοιας επιλογής για τη ζωή στη Γάζα! Αυτή τη ζωή, όπου ζεις κάτω από έναν ουρανό κατειλημμένο από κάμερες παρακολούθησης που δεν φεύγουν ποτέ!

Τι θαύματα είναι αυτά που ήταν γραφτό να ζήσουμε,  ενώ παρακολουθούμε με όλες μας τις αισθήσεις αυτά που μετά βίας μπορούμε να πιστέψουμε!

Οι καρδιές μας ραγίζουν για τα θύματα, αλλά παρ' όλα αυτά, η θυσία αυτή τη φορά είναι ικανοποιητική. Καθώς δεν λαμβάνουμε πλέον μόνο τρόμο, αλλά έχουμε πλέον άνδρες που είναι εξοπλισμένοι να ενορχηστρώσουν και να παραδίδουν δικαιωματικά τον τρόμο σε αυτούς που καταπίεσαν, κατέλαβαν και έκλεψαν την πατρίδα μας και παραβίασαν τις ζωές των κατοίκων της.

Ω Θεέ μου, ο λαός της Παλαιστίνης κατακλύζεται από απελπισία, απώλειες και δολοφονίες που έχουν κάψει τα μάτια του με δάκρυα. Ω Θεέ μου, οι άνθρωποι δεν ήταν αδύναμοι στο να αναζητήσουν δικαιοσύνη και να αποκαταστήσουν τα δικαιώματά τους,  αλλά αντίθετα περπάτησαν με τα σάβανα τους προς αυτό, υπάρχει άραγε σωτηρία; υπάρχει ελπίδα;

30 Οκτωβρίου 2023

Τι σημαίνει να είσαι ποιητής σε καιρό πολέμου;

Σημαίνει να ζητάς συγγνώμη ...

να ζητάς εκτενώς συγγνώμη 

στα καμένα δέντρα.

στα πουλιά χωρίς φωλιά.

στα συντριμμένα σπίτια

στις μεγάλες ρωγμές κατά μήκος των δρόμων

στα παιδιά με τα χλωμά πρόσωπα πριν και μετά το θάνατο

στα πρόσωπα κάθε θλιμμένης ή δολοφονημένης μητέρας!

Τι σημαίνει να είσαι ασφαλής σε καιρό πολέμου;

Σημαίνει να ντρέπεσαι ...

για το χαμόγελό σου

για τη ζεστασιά σου... 

για τα καθαρά σου ρούχα.

...για τις ώρες της απραξίας σου... 

για το χασμουρητό σου 

το φλιτζάνι του καφέ σου

για τον ξεκούραστο ύπνο σου

ότι έχεις ζωντανούς αγαπημένους...

ότι έχεις γεμάτο στομάχι

ότι έχεις διαθέσιμο νερό

ότι έχεις καθαρό νερό

ότι μπορείς να κάνεις ντους

Και για το ότι είσαι κατά τύχη ζωντανός!

Θεέ μου,

Δεν θέλω να είμαι ποιήτρια σε καιρό πολέμου

2 Νοεμβρίου 2023

Θα φυσήξω στις πληγές της Γάζας

και θα την νανουρίσω!

Θα της κλείσω τα αυτιά για να μην ακούει τους ήχους των αεροπλάνων και των πυραύλων. 

Θα βάλω τα παιδιά της στον θάλαμο της καρδιάς μου και θα τα κλειδώσω μέσα, 

Θα τα συνδέσω με τον ομφάλιο λώρο μου!

Θα κάνω τη Γάζα να κοιμηθεί 

Της το υπόσχομαι. 

Σας το υπόσχομαι!

Δεν έχω τρελαθεί ακόμα,

Ονειρεύομαι.

9 Νοεμβρίου 2023

Δεν υπάρχει ζάχαρη στην πόλη!

Θέλω να φτιάξω ένα κέικ, αλλά δεν υπάρχει ζάχαρη στην πόλη

δεν υπάρχουν χαμόγελα που να ξεχειλίζουν από τα πρόσωπα των περαστικών

ούτε μπαλκόνια που να βλέπουν τα όνειρα,

και τα παράθυρα δεν έχουν επιστρέψει στις θέσεις τους μετά τους τελευταίους πολέμους!

Θέλω να φτιάξω μια φρατζόλα ψωμί, 

αλλά δεν υπάρχει σιτάρι στα χωράφια,

Υπάρχει μόνο ένα ετοιμόρροπο σκιάχτρο...

που τρομάζει τους αγρότες, αλλά όχι το κοράκι!

Θέλω να ψήσω ένα φεγγάρι,

αλλά δεν υπάρχει φούρνος που να χωράει τον πελώριο στρογγυλό του όγκο.

Έτσι αποφάσισα να καταβροχθίσω την ωμή καρδιά μου 

γιατί δεν υπάρχει φωτιά στην πόλη!

3 Δεκεμβρίου 2023

Γεια σου κόσμε

Είμαι εκεί

Εννοώ εδώ

Ναι ακριβώς, εδώ στη Γάζα!

κάτω από αυτόν τον γκρίζο σωρό

Φώναζα πριν από λίγο...

αλλά ένας τελευταίος πύραυλος...

με εκτόξευσε προς εσάς,

για να σας πω αυτό που είστε ανίκανοι να καταλάβετε!

Ω κόσμε, είναι μια βραδιά πείνας

όχι απαραίτητα στο στομάχι μου

και όχι για το ψωμί που μπορεί κάποιος να στερηθεί για τη δίαιτά του!

Όχι πείνα για την άθλια βοήθεια που στείλατε σε κοντέινερ για τα παιδιά μου,

που στάθηκε στο σταυροδρόμι των τουφεκιών και δεν έφτασε!

Δεν είναι μόνο οι ουρές των πεινασμένων ανθρώπων

Ούτε τα προεξέχοντα οστά τους... 

Πεινάω για τον εαυτό μου!

Θέλω να πω, πεινούσα για την ανθρωπιά μου

Πριν με φάει ο τελευταίος σας πύραυλος!

------

Ω κόσμε, είναι μια βραδιά παράνοιας

Τι σκέφτεσαι καθώς παρακολουθείς σιωπηλά, προσποιούμενος ότι καταλαβαίνεις;

Κουνάς το κεφάλι σου

Σφυροκοπάς το σφυρί σου 

καθώς αποφασίζεις μια ανθρωπιστική παύση για μένα

Ω, σε ευχαριστώ.

Θα χαμογελάσω με ευγνωμοσύνη 

Θα γελάσω αποκαλύπτοντας τα δόντια μου 

Θα χαχανίζω ενώ θα γεμίζω τα αυτιά σου με θρήνο

Πες μου: 

Βλέπεις καν;

-----

Ένα βράδυ του σκότους

τι ξέρεις για το κρύο που έχει παγώσει τα άκρα μου 

καθώς διαλύω τα απομεινάρια από τις ντουλάπες... 

για να ταΐσω τη φωτιά!

Έκαψα σχολικά βιβλία, καλοκαιρινά ρούχα, 

και κρανία 

και τον τρομερό ήχο των εκρήξεων 

Δεν με νοιάζει πια

ακριβώς όπως εσένα!

-----

Ω ζωή, είναι μια βραδιά θανάτου

Πίστεψα στη βλασφημία σου

Απαλλάχτηκα από τη χρεοκοπία σου

Από την πτώση σου, ανυψώθηκα.

Εγώ είμαι αυτός που βρίσκεται στον λάκκο

χωρίς αδέρφια

Οι λύκοι σου με έφαγαν και έσκισαν τα πουκάμισα

Είμαι αυτός που εξοργίστηκε, από τις απογοητεύσεις και την ασχήμια σου, ω κόσμε

Σ’ευχαριστώ για τον τελευταίο πύραυλο

Ανακούφισε το δρόμο από έναν θρήνο που ήταν τόσο πολύ μεγάλος.

20 Δεκεμβρίου 2023

Ρούχα που πλένονται από τη θάλασσα

Αυτή η θάλασσα που κρατάει ακόμα το μπλε χρώμα της σε μια καταπληκτική συνωμοσία με τη ζωή!

Ρούχα στεγνά από έναν κουρασμένο ήλιο

Ένας ήλιος που τρέμει φοβισμένος από τις εκρήξεις

Από τις κραυγές των καρδιών που έχουν σχεδόν σβήσει!

Ένας ήλιος που έχει γίνει χλωμός με την εξαφάνιση του πράσινου χρώματος!

Στη Γάζα τώρα, το γκρίζο χρώμα αποθεώνεται ως ήρωας...

Στις ατελείωτες εικόνες που καταγράφονται από τα σπίτια που πέφτουν πάνω σε ανθρώπινα σώματα,

Η μια στέγη μετά την άλλη σαν φλεγόμενοι μετεωρίτες,

Σκάβοντας τον τρόμο στο έδαφος σε βάθος μέτρων, αλλάζοντας την έννοια του εδάφους και της επιφάνειας,

Ο πάνω όροφος γίνεται απόλυτα τρομακτικός,

Το κτίριο καταρρέει σε όλο του το μεγαλείο, με άδειες δεξαμενές νερού και άχρηστα δορυφορικά πιάτα!

Αναρωτιέστε πού πήγαν οι άνθρωποι;

Ύστερα εκπλήσσεσε από μια κηλίδα αίματος, ένα πόδι, ή ίσως από πέντε δάχτυλα που κατάφεραν να σωθούν!

Τώρα ξέρεις τις απαντήσεις στα ερωτήματα,

Αλλά συνεχίζεις να ρωτάς!